[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zawartych w kroku czwartym, dopóki nie osiągniesz swojej równowagi elementów. Jeśli
pójdziesz dalej bez tej wewnętrznej równowagi, to ryzykujesz wielką szkodą wyrządzoną
twojej psyche i zdrowiu fizycznemu.
Tak jak z akumulacją energii witalnej, uczeń jest ostrzegany przed gromadzeniem elementów
w mózgu i sercu. Ponownie, unikana ma być jedynie dynamiczna akumulacja, która tworzy
napięcie. Samo opłukiwanie serca i mózgu elementami czy energią witalną nie wyrządzi
krzywdy, lecz kiedy element czy energia witalna jest skondensowana, co prowadzi do
wytworzenia ciśnienia dynamicznej akumulacji, to można łatwo wyrządzić krzywdę.
Uczeń zaczyna w prawie ten sam sposób co przy akumulacji energii witalnej. Zacznij od
kumulowania siedmiu oddechów elementu w całym ciele poprzez technikę oddychania
porami. Następnie przenieś świadomość do wybranego organu lub części ciała i skondensuj
zgromadzony element w tym konkretnym miejscu.
Działanie zamykania zgromadzonego elementu na mniejszej przestrzeni części ciała czy
organu, kondensuje element i ustanawia jego bardziej dynamiczną akumulację. Powinieneś
wyraznie czuć atrybuty elementu i stopień napięcia w wybranym organie czy części ciała.
Kiedy twoja kontemplacja na tej akumulacji w wybranym organie lub części ciała jest
zakończona, rozszerz skondensowany element z powrotem na całe ciało, rozprzestrzeniając
go równomiernie i uwalniając jego dynamizm i napięcie. Kiedy element jest rozprowadzony
po całym ciele, uwolnij go do wszechświata poprzez magiczne wydychanie porami ciała.
Zaczynając od elementu ognia, powtarzaj tę procedurę z każdą częścią ciała i organem (za
wyjątkiem mózgu i serca). Następnie przejdz do elementu powietrza, potem elementu wody, a
zakończ na elemencie ziemi. Siedem wdechów całym ciałem wystarczy, aż zaznajomisz się z
kumulowaniem każdego elementu w każdej części ciała i każdym organie. Dopiero wtedy
powinieneś zwiększać liczbę wdechów, a tym samym zwiększać napięcie, które twoja
dynamiczna akumulacja wywiera na części ciała i organy.
wiczenie to jest ważne z wielu powodów, a jednym z nich jest to, że wprowadza ono ucznia
do techniki kondensowania elementu. Jest to ważna część magicznego używania
elementów.
Kiedy uwolnienie zgromadzonego elementu poprzez całe ciało zostanie opanowane, skieruj
swoją uwagę na technikę uwalniania zgromadzonego elementu bezpośrednio do
60
wszechświata. Jest to tym samym, czego nauczyłeś się w odniesieniu do energii witalnej. Po
prostu wydychaj skondensowaną akumulację bezpośrednio z organu lub części ciała, bez
wcześniejszego rozprzestrzeniania jej po całym ciele. Z praktyką powinieneś być w stanie
uwolnić zgromadzony element w pojedynczej, wybuchowej ekspulsji, bezpośrednio do
wszechświata z każdego organu. Jest to szybsza, bardziej wygodna technika i powinna być
opanowana z każdym elementem i z każdą częścią ciała i organem.
Kiedy opanujesz powyższe, uwaga skupiona jest na nauce tego, jak wdychać elementy
bezpośrednio do części ciała i organów, bez wcześniejszego wdychania ich w całe ciało. Jest
to dokładnie takie samo ćwiczenie, jak podane w dziale o kumulowaniu energii witalnej.
Zaczynając od elementu ognia, umieść swoją świadomość w wybranej części ciała i stamtąd
wdychaj element bezpośrednio do niej, dynamicznie go kumulując. Zacznij od siedmiu
wdechów i zwiększaj tę liczbę, aż osiągniesz swoją granicę komfortowego poziomu napięcia.
Nie przeciążaj swojego ciała, gromadząc zbyt wiele elementu na raz pracuj powoli,
zwiększając dynamiczne napięcie skondensowanego elementu i ostrożnie rozciągaj swoje
granice. Ponownie, unikaj dynamicznej akumulacji elementu w mózgu i sercu.
Kiedy twoja akumulacja jest gotowa, uwolnij element z powrotem do wszechświata
bezpośrednio z organu lub części ciała. Zacznij od miarowego wydychania elementu i pracuj
w kierunku wybuchowego uwolnienia.
Powtarzaj to ćwiczenie z każdą częścią i z każdym organem oraz z każdym z pozostałych
elementów.
Następne, ostatnie ćwiczenie tego działu niesie ze sobą ogromne konsekwencje dla
wzrastającego maga. Zalecam łagodne przechodzenie przez to ćwiczenie. Idz powoli i nie
spiesz się, gdyż to ćwiczenie nie może być poganiane. Nie można nie docenić leczących i
równoważących skutków tej techniki.
Równoważące skutki tego ostatniego ćwiczenia wywoływane są poprzez akumulację
elementów w odpowiadających im regionach ciała. Główną różnicą w tym ćwiczeniu, w
porównaniu do już wykonanej pracy, jest to, że tutaj wszystkie cztery elementy są
utrzymywane w ciele równocześnie.
Technika zaczyna się od siedmiu wdechów elementu ziemi, gromadzonego we właściwym
dla niego obszarze ciała. Utrzymuje się go, a następnie robi się siedem wdechów elementu
wody do jego obszaru etc. Ostatecznie siedem wdechów każdego elementu gromadzone jest
w jego własnym obszarze i tam zatrzymane.
To jest tak, jakbyś budował swoją własną planetę wewnątrz swojego ciała. Najpierw
ustanawiasz podstawę ziemi. Następnie pozwalasz wodzie wlać się na jej powierzchnię. Na
tym pozwalasz łagodnie osiąść atmosferze zbudowanej z powietrza. Na szczycie powietrza
zapalasz ogień, promieniując jego światło w głębiny kosmosu.
Spędz w tym stanie kilka minut (co najmniej pięć) i obserwuj efekt równoważenia, gdy twoja
cała mikrokosmiczna istota dopasowuje się do uniwersalnej, makrokosmicznej równowagi.
Kiedy jesteś gotowy, łagodnie uwolnij każdy element z ich obszarów według odwrotnej
kolejności (tj. ogień, powietrze, woda, ziemia). Na początku opanuj uwalnianie akumulacji
61
poprzez siedmiooddechowe wydychanie porami, a następnie przechodz powoli, tak jak
zazwyczaj, do uwolnienia wybuchowego.
Co do czterech obszarów ciała pojawia się pytanie, co należy zrobić z rękoma i dłońmi.
Bardon milczy w tym temacie, więc przekażę to, co uznałem za najlepsze w moim własnym
doświadczaniu tej praktyki. Przypisuję ramię (do łokcia) do obszaru powietrza, przedramię
(od łokcia do nadgarstka) do elementu wody, a dłoń do elementu ziemi. To zdaje się wyrażać
ich wzajemne użycie i naturę, tak samo jak i ich interakcję. Każde zmienia ruch następnego,
gdzie dłoń (ziemia) jest najbardziej złożoną modyfikacją początkowego ruchu ramienia
(powietrze).
Kiedy powyższa siedmiooddechowa, pasywna akumulacja elementów w ich obszarach
została już opanowana, to bezpiecznie jest przejść do pracy z akumulacją dynamiczną. Z
każdą praktyką zwiększaj swoją akumulację o jeden wdech dla każdego obszaru zachowaj
równowagę elementów. Powoli buduj kondensację i dynamizm zgromadzonych elementów i
łagodnie rozciągaj plastyczność obszarów swojego ciała.
Ponownie, pracuj z dwoma rodzajami uwolnienia: magicznym wydychaniem i uwolnieniem
wybuchowym.
Poza uzdrawiającymi, równoważącymi skutkami tego ćwiczenia, przygotowują one również
ucznia do pózniejszej pracy z dynamicznym gromadzeniem elementów w obiektach
zewnętrznych. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl szkicerysunki.xlx.pl
zawartych w kroku czwartym, dopóki nie osiągniesz swojej równowagi elementów. Jeśli
pójdziesz dalej bez tej wewnętrznej równowagi, to ryzykujesz wielką szkodą wyrządzoną
twojej psyche i zdrowiu fizycznemu.
Tak jak z akumulacją energii witalnej, uczeń jest ostrzegany przed gromadzeniem elementów
w mózgu i sercu. Ponownie, unikana ma być jedynie dynamiczna akumulacja, która tworzy
napięcie. Samo opłukiwanie serca i mózgu elementami czy energią witalną nie wyrządzi
krzywdy, lecz kiedy element czy energia witalna jest skondensowana, co prowadzi do
wytworzenia ciśnienia dynamicznej akumulacji, to można łatwo wyrządzić krzywdę.
Uczeń zaczyna w prawie ten sam sposób co przy akumulacji energii witalnej. Zacznij od
kumulowania siedmiu oddechów elementu w całym ciele poprzez technikę oddychania
porami. Następnie przenieś świadomość do wybranego organu lub części ciała i skondensuj
zgromadzony element w tym konkretnym miejscu.
Działanie zamykania zgromadzonego elementu na mniejszej przestrzeni części ciała czy
organu, kondensuje element i ustanawia jego bardziej dynamiczną akumulację. Powinieneś
wyraznie czuć atrybuty elementu i stopień napięcia w wybranym organie czy części ciała.
Kiedy twoja kontemplacja na tej akumulacji w wybranym organie lub części ciała jest
zakończona, rozszerz skondensowany element z powrotem na całe ciało, rozprzestrzeniając
go równomiernie i uwalniając jego dynamizm i napięcie. Kiedy element jest rozprowadzony
po całym ciele, uwolnij go do wszechświata poprzez magiczne wydychanie porami ciała.
Zaczynając od elementu ognia, powtarzaj tę procedurę z każdą częścią ciała i organem (za
wyjątkiem mózgu i serca). Następnie przejdz do elementu powietrza, potem elementu wody, a
zakończ na elemencie ziemi. Siedem wdechów całym ciałem wystarczy, aż zaznajomisz się z
kumulowaniem każdego elementu w każdej części ciała i każdym organie. Dopiero wtedy
powinieneś zwiększać liczbę wdechów, a tym samym zwiększać napięcie, które twoja
dynamiczna akumulacja wywiera na części ciała i organy.
wiczenie to jest ważne z wielu powodów, a jednym z nich jest to, że wprowadza ono ucznia
do techniki kondensowania elementu. Jest to ważna część magicznego używania
elementów.
Kiedy uwolnienie zgromadzonego elementu poprzez całe ciało zostanie opanowane, skieruj
swoją uwagę na technikę uwalniania zgromadzonego elementu bezpośrednio do
60
wszechświata. Jest to tym samym, czego nauczyłeś się w odniesieniu do energii witalnej. Po
prostu wydychaj skondensowaną akumulację bezpośrednio z organu lub części ciała, bez
wcześniejszego rozprzestrzeniania jej po całym ciele. Z praktyką powinieneś być w stanie
uwolnić zgromadzony element w pojedynczej, wybuchowej ekspulsji, bezpośrednio do
wszechświata z każdego organu. Jest to szybsza, bardziej wygodna technika i powinna być
opanowana z każdym elementem i z każdą częścią ciała i organem.
Kiedy opanujesz powyższe, uwaga skupiona jest na nauce tego, jak wdychać elementy
bezpośrednio do części ciała i organów, bez wcześniejszego wdychania ich w całe ciało. Jest
to dokładnie takie samo ćwiczenie, jak podane w dziale o kumulowaniu energii witalnej.
Zaczynając od elementu ognia, umieść swoją świadomość w wybranej części ciała i stamtąd
wdychaj element bezpośrednio do niej, dynamicznie go kumulując. Zacznij od siedmiu
wdechów i zwiększaj tę liczbę, aż osiągniesz swoją granicę komfortowego poziomu napięcia.
Nie przeciążaj swojego ciała, gromadząc zbyt wiele elementu na raz pracuj powoli,
zwiększając dynamiczne napięcie skondensowanego elementu i ostrożnie rozciągaj swoje
granice. Ponownie, unikaj dynamicznej akumulacji elementu w mózgu i sercu.
Kiedy twoja akumulacja jest gotowa, uwolnij element z powrotem do wszechświata
bezpośrednio z organu lub części ciała. Zacznij od miarowego wydychania elementu i pracuj
w kierunku wybuchowego uwolnienia.
Powtarzaj to ćwiczenie z każdą częścią i z każdym organem oraz z każdym z pozostałych
elementów.
Następne, ostatnie ćwiczenie tego działu niesie ze sobą ogromne konsekwencje dla
wzrastającego maga. Zalecam łagodne przechodzenie przez to ćwiczenie. Idz powoli i nie
spiesz się, gdyż to ćwiczenie nie może być poganiane. Nie można nie docenić leczących i
równoważących skutków tej techniki.
Równoważące skutki tego ostatniego ćwiczenia wywoływane są poprzez akumulację
elementów w odpowiadających im regionach ciała. Główną różnicą w tym ćwiczeniu, w
porównaniu do już wykonanej pracy, jest to, że tutaj wszystkie cztery elementy są
utrzymywane w ciele równocześnie.
Technika zaczyna się od siedmiu wdechów elementu ziemi, gromadzonego we właściwym
dla niego obszarze ciała. Utrzymuje się go, a następnie robi się siedem wdechów elementu
wody do jego obszaru etc. Ostatecznie siedem wdechów każdego elementu gromadzone jest
w jego własnym obszarze i tam zatrzymane.
To jest tak, jakbyś budował swoją własną planetę wewnątrz swojego ciała. Najpierw
ustanawiasz podstawę ziemi. Następnie pozwalasz wodzie wlać się na jej powierzchnię. Na
tym pozwalasz łagodnie osiąść atmosferze zbudowanej z powietrza. Na szczycie powietrza
zapalasz ogień, promieniując jego światło w głębiny kosmosu.
Spędz w tym stanie kilka minut (co najmniej pięć) i obserwuj efekt równoważenia, gdy twoja
cała mikrokosmiczna istota dopasowuje się do uniwersalnej, makrokosmicznej równowagi.
Kiedy jesteś gotowy, łagodnie uwolnij każdy element z ich obszarów według odwrotnej
kolejności (tj. ogień, powietrze, woda, ziemia). Na początku opanuj uwalnianie akumulacji
61
poprzez siedmiooddechowe wydychanie porami, a następnie przechodz powoli, tak jak
zazwyczaj, do uwolnienia wybuchowego.
Co do czterech obszarów ciała pojawia się pytanie, co należy zrobić z rękoma i dłońmi.
Bardon milczy w tym temacie, więc przekażę to, co uznałem za najlepsze w moim własnym
doświadczaniu tej praktyki. Przypisuję ramię (do łokcia) do obszaru powietrza, przedramię
(od łokcia do nadgarstka) do elementu wody, a dłoń do elementu ziemi. To zdaje się wyrażać
ich wzajemne użycie i naturę, tak samo jak i ich interakcję. Każde zmienia ruch następnego,
gdzie dłoń (ziemia) jest najbardziej złożoną modyfikacją początkowego ruchu ramienia
(powietrze).
Kiedy powyższa siedmiooddechowa, pasywna akumulacja elementów w ich obszarach
została już opanowana, to bezpiecznie jest przejść do pracy z akumulacją dynamiczną. Z
każdą praktyką zwiększaj swoją akumulację o jeden wdech dla każdego obszaru zachowaj
równowagę elementów. Powoli buduj kondensację i dynamizm zgromadzonych elementów i
łagodnie rozciągaj plastyczność obszarów swojego ciała.
Ponownie, pracuj z dwoma rodzajami uwolnienia: magicznym wydychaniem i uwolnieniem
wybuchowym.
Poza uzdrawiającymi, równoważącymi skutkami tego ćwiczenia, przygotowują one również
ucznia do pózniejszej pracy z dynamicznym gromadzeniem elementów w obiektach
zewnętrznych. [ Pobierz całość w formacie PDF ]