[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zabić.
Ale mu się nie udało powiedziała Fenella. A my wiemy, gdzie jest ukryty
skarb.
Na pewno?
Ja je znam. Spójrz nagryzmoliła jakieś słowo. Jutro go znajdziemy.
Było samo południe.
Eureka! wyszeptała triumfująco Fenella. Czwarta tabakierka. Mamy więc
wszystkie. Wuj Myles byłby z nas zadowolony. A teraz&
A teraz wpadłem jej w słowo możemy się wreszcie pobrać i żyć długo i
szczęśliwie.
Zamieszkamy na wyspie Man rozentuzjazmowała się Fenella.
Czerpiąc ze złota Manksów dodałem i roześmiałem się serdecznie.
Posłowie
Juan i Fenella są kuzynami, bardzo podobnymi do Tommy ego i Tuppence a
Beresfordów, bohaterów Zledztwa na cztery ręce (1929) i kilku innych książek
Agathy Christie. Przypominają też młodych detektywów z jej wczesnych utworów.
Skarb w rzeczywistości, tak jak i w książce, składał się z czterech tabakierek
wielkości mniej więcej pudełka zapałek. W każdej z nich znajdowała się
osiemnastowieczna półpensowa moneta z wyspy Man z dziurką pośrodku, przez którą
przewiązano kolorową wstążeczkę, oraz starannie złożony dokument spisany
wyszukanym charakterem pisma, hinduskim atramentem i sygnowany przez radnego
miejskiego Aldermana Crookalla. Znalazcę zapraszano do stawienia się niezwłocznie
u urzędnika magistratu w Douglas, stolicy wyspy Man. Miał on przynieść ze sobą
tabakierki i ich zawartość, a następnie otrzymać po sto funtów (równowartość
dzisiejszych trzech tysięcy). Ponadto musiał okazać dowód tożsamości, jako że tylko
przyjezdni mieli prawo poszukiwania skarbu. Mieszkańcy wyspy byli wykluczeni.
Każdy, mający odrobinę inteligencji, potrafi odnalezć skarb
Jedynym celem pierwszej wskazówki w Złocie Manksów , w wierszyku, który
zaczynał się od słów: Gdzie nas kieruje strzałka kompasu? Na północ, południe& ,
opublikowanego w sobotę 31 maja w gazecie Daily Dispatch , było ujawnienie, że
cztery kryjówki znajdują się kolejno na północy, południu i zachodzie wyspy, ale na
pewno nie w jej wschodniej części. Informację o miejscu, w którym ukryto drugą
tabakierkę, zawarto w pierwszej, na mapie opublikowanej 7 czerwca. Jednakże w tym
czasie dokonano już odkrycia pierwszego skarbu , ponieważ informacja ta zawierała
wystarczającą liczbę wskazówek. Znalazcą okazał się krawiec z Inverness, niejaki
William Shaw, który według relacji gazety z radości zaczął biegać w kółko jak
szalony, wymachując tabakierką, podczas gdy dama jego serca była tak przejęta, że
dłuższą chwilę nie potrafiła wydobyć z siebie słowa .
Najważniejszą poszlaką była jednak wypowiedz Fenelli, że kryjówka znajduje się
tam, gdzie odbywały się pierwsze wyścigi, zanim przeniesiono je do Epsom. Odnosi
się to do słynnej angielskiej gonitwy, którą po raz pierwszy odegrano w Derbyhaven
na południowym wschodzie wyspy Man. Całkiem blisko położona wysepka, o
której się mówiło, że jest sekretnym tunelem połączona z pewną farmą, została z
łatwością zidentyfikowana jako wyspa St Michael, gdzie prócz pochodzącej z
dwunastego wieku kaplicy św. Michała stała kamienna wieża, znana jako Fort Derby,
od której pierwotnie wyspa otrzymała nazwę Fort. Obie te budowle stanowią
wspólnie zespół nigdzie indziej nie spotykany . Na mapie obiekt ten otoczony był
kółkiem, z którego rozchodziło się sześć linii, symbolizujących sześć zabytkowych
armat, stojących na tym terenie. Kaplicę zaznaczał krzyż.
Małą cynową tabakierkę ukryto na skalnym występie, biegnącym w kierunku
północno wschodnim miedzy dwiema środkowymi armatami. Juan, zobaczywszy je,
uznał, że należy obrać kierunek północno wschodni.
Za łatwe
Drugą, wyrzezbioną z rogu tabakierkę, 9 czerwca znalazł Richard Highton,
przedsiębiorca budowlany z Lancashire. Ostatnie słowa Ewana Corjeaga: D ye ken,
okazały się wskazówką prowadzącą do skarbu, o czym Fenella otwarcie powiadomiła
jego mordercę Faylla. Są to pierwsze słowa starej angielskiej piosenki John Peel,
opisującej dzieje myśliwego z Cumbrii. A gdy Juan powiedział, że para Bellman i
True to detektywi, którzy mogą nam pomóc , nie miał na myśli firmy adwokackiej
z Douglas , o których wspomina na początku opowiadania, lecz imiona dwóch psów
Johna Peela z piosenki. Kiedy zgromadziło się te wszystkie dane, sprawa podartej
fotografii, która jako trzecia wskazówka wyłoniła się 9 czerwca, nie była już trudna
do rozgryzienia. Oczywiście chodziło o Peel Castle, zamek z czternastego wieku na
wyspie Zwiętego Patryka, a zakręcone linie, znajdujące się na lewej krawędzi
fotografii, nie były niczym innym jak ozdobami na oparciu ławki, stojącej na Peel
Hill, wzgórzu, z którego widać zamek, a w którym ukryto tabakierkę.
Autokarowa wycieczka do Snaefell, najwyższego szczytu na wyspie, służyła
wyłącznie zamydleniu oczu.
Raczej przez przypadek
Trzeci skarb znalazł pan Herbert Elliot, Manx z krwi i kości, budowniczy
okrętów, mieszkający w Liverpoolu. Pan Elliot twierdził pózniej, że nigdy nie czytał
Złota Manksów ani nie znał instrukcji, ale po prostu pomyślał sobie, że poszuka w
takim, a nie innym miejscu, no i rzeczywiście rankiem 8 lipca znalazł ukrytą w [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl szkicerysunki.xlx.pl
zabić.
Ale mu się nie udało powiedziała Fenella. A my wiemy, gdzie jest ukryty
skarb.
Na pewno?
Ja je znam. Spójrz nagryzmoliła jakieś słowo. Jutro go znajdziemy.
Było samo południe.
Eureka! wyszeptała triumfująco Fenella. Czwarta tabakierka. Mamy więc
wszystkie. Wuj Myles byłby z nas zadowolony. A teraz&
A teraz wpadłem jej w słowo możemy się wreszcie pobrać i żyć długo i
szczęśliwie.
Zamieszkamy na wyspie Man rozentuzjazmowała się Fenella.
Czerpiąc ze złota Manksów dodałem i roześmiałem się serdecznie.
Posłowie
Juan i Fenella są kuzynami, bardzo podobnymi do Tommy ego i Tuppence a
Beresfordów, bohaterów Zledztwa na cztery ręce (1929) i kilku innych książek
Agathy Christie. Przypominają też młodych detektywów z jej wczesnych utworów.
Skarb w rzeczywistości, tak jak i w książce, składał się z czterech tabakierek
wielkości mniej więcej pudełka zapałek. W każdej z nich znajdowała się
osiemnastowieczna półpensowa moneta z wyspy Man z dziurką pośrodku, przez którą
przewiązano kolorową wstążeczkę, oraz starannie złożony dokument spisany
wyszukanym charakterem pisma, hinduskim atramentem i sygnowany przez radnego
miejskiego Aldermana Crookalla. Znalazcę zapraszano do stawienia się niezwłocznie
u urzędnika magistratu w Douglas, stolicy wyspy Man. Miał on przynieść ze sobą
tabakierki i ich zawartość, a następnie otrzymać po sto funtów (równowartość
dzisiejszych trzech tysięcy). Ponadto musiał okazać dowód tożsamości, jako że tylko
przyjezdni mieli prawo poszukiwania skarbu. Mieszkańcy wyspy byli wykluczeni.
Każdy, mający odrobinę inteligencji, potrafi odnalezć skarb
Jedynym celem pierwszej wskazówki w Złocie Manksów , w wierszyku, który
zaczynał się od słów: Gdzie nas kieruje strzałka kompasu? Na północ, południe& ,
opublikowanego w sobotę 31 maja w gazecie Daily Dispatch , było ujawnienie, że
cztery kryjówki znajdują się kolejno na północy, południu i zachodzie wyspy, ale na
pewno nie w jej wschodniej części. Informację o miejscu, w którym ukryto drugą
tabakierkę, zawarto w pierwszej, na mapie opublikowanej 7 czerwca. Jednakże w tym
czasie dokonano już odkrycia pierwszego skarbu , ponieważ informacja ta zawierała
wystarczającą liczbę wskazówek. Znalazcą okazał się krawiec z Inverness, niejaki
William Shaw, który według relacji gazety z radości zaczął biegać w kółko jak
szalony, wymachując tabakierką, podczas gdy dama jego serca była tak przejęta, że
dłuższą chwilę nie potrafiła wydobyć z siebie słowa .
Najważniejszą poszlaką była jednak wypowiedz Fenelli, że kryjówka znajduje się
tam, gdzie odbywały się pierwsze wyścigi, zanim przeniesiono je do Epsom. Odnosi
się to do słynnej angielskiej gonitwy, którą po raz pierwszy odegrano w Derbyhaven
na południowym wschodzie wyspy Man. Całkiem blisko położona wysepka, o
której się mówiło, że jest sekretnym tunelem połączona z pewną farmą, została z
łatwością zidentyfikowana jako wyspa St Michael, gdzie prócz pochodzącej z
dwunastego wieku kaplicy św. Michała stała kamienna wieża, znana jako Fort Derby,
od której pierwotnie wyspa otrzymała nazwę Fort. Obie te budowle stanowią
wspólnie zespół nigdzie indziej nie spotykany . Na mapie obiekt ten otoczony był
kółkiem, z którego rozchodziło się sześć linii, symbolizujących sześć zabytkowych
armat, stojących na tym terenie. Kaplicę zaznaczał krzyż.
Małą cynową tabakierkę ukryto na skalnym występie, biegnącym w kierunku
północno wschodnim miedzy dwiema środkowymi armatami. Juan, zobaczywszy je,
uznał, że należy obrać kierunek północno wschodni.
Za łatwe
Drugą, wyrzezbioną z rogu tabakierkę, 9 czerwca znalazł Richard Highton,
przedsiębiorca budowlany z Lancashire. Ostatnie słowa Ewana Corjeaga: D ye ken,
okazały się wskazówką prowadzącą do skarbu, o czym Fenella otwarcie powiadomiła
jego mordercę Faylla. Są to pierwsze słowa starej angielskiej piosenki John Peel,
opisującej dzieje myśliwego z Cumbrii. A gdy Juan powiedział, że para Bellman i
True to detektywi, którzy mogą nam pomóc , nie miał na myśli firmy adwokackiej
z Douglas , o których wspomina na początku opowiadania, lecz imiona dwóch psów
Johna Peela z piosenki. Kiedy zgromadziło się te wszystkie dane, sprawa podartej
fotografii, która jako trzecia wskazówka wyłoniła się 9 czerwca, nie była już trudna
do rozgryzienia. Oczywiście chodziło o Peel Castle, zamek z czternastego wieku na
wyspie Zwiętego Patryka, a zakręcone linie, znajdujące się na lewej krawędzi
fotografii, nie były niczym innym jak ozdobami na oparciu ławki, stojącej na Peel
Hill, wzgórzu, z którego widać zamek, a w którym ukryto tabakierkę.
Autokarowa wycieczka do Snaefell, najwyższego szczytu na wyspie, służyła
wyłącznie zamydleniu oczu.
Raczej przez przypadek
Trzeci skarb znalazł pan Herbert Elliot, Manx z krwi i kości, budowniczy
okrętów, mieszkający w Liverpoolu. Pan Elliot twierdził pózniej, że nigdy nie czytał
Złota Manksów ani nie znał instrukcji, ale po prostu pomyślał sobie, że poszuka w
takim, a nie innym miejscu, no i rzeczywiście rankiem 8 lipca znalazł ukrytą w [ Pobierz całość w formacie PDF ]