[ Pobierz całość w formacie PDF ]
rzystwa i Bettinie zdawało się, że ta z początku
fascynująca wyprawa nigdy się nie skończy. Niepoko
iło ją także zachowanie lorda Eustace'a, który gdy
tylko zostawali sami, bezustannie mówił o tym, że
zamierzają poślubić, i nie dopuszczał jej do głosu, gdy
próbowała wyjaśnić, że jest to niemożliwe.
Papa będzie musiał z nim porozmawiać, gdy tylko
154
wrócimy do Anglii pomyślała. Jednocześnie jednak
nie mogła pozbyć się uczucia wstydu, że jej ojciec
ośmielił go, dając mu do zrozumienia, że chętnie
widziałby go w roli swojego zięcia.
Od chwili, gdy zakochała się w diuku, każdego
wieczoru odmawiała modlitwę w podzięce za to, że nie
będzie musiała poślubić lorda Eustace'a. Za każdym
razem, gdy spoglądała w jego ciemną, nachmurzoną
twarz i gdy słuchała jego gwałtownych ataków na
przyrodniego brata i przyjaciół, wiedziała, że miała
szczęście, iż zdołała mu umknąć.
Jak mogłaby znieść całe lata takiego życia? " zada
ła sobie pytanie. Zdawała sobie jednak sprawę, że
gdyby, lord Eustace oświadczył jej się przed diukiem,
musiałaby go przyjąć, bez względu na to, co czuła.
Ale teraz wszystko się zmieniło i chociaż niebo nad
jej głową było zachmurzone i ponure, Bettinie wyda
wało się, że Anglia jest skąpana w słońcu.
Gdy tylko pożegnają się z innymi członkami wy
prawy, zostanie sama z diukiem i ojcem. Czuła, że
oczekuje tego z niecierpliwością rosnącą z godziny na
godzinÄ™.
Kocham go! Kocham! mówiła sobie leżąc nocą
w łóżku.
Teraz wiedziała już, chociaż wcześniej się do tego
nie przyznawała, że tak naprawdę zakochała się w nim
nieomal w chwili, gdy po raz pierwszy go ujrzała.
Wyglądał tak wspaniale, tak władczo, aż nawet nieco
się go obawiała.
Ale kiedy rozmawiali pod niebem usianym gwiaz
dami, a ona poczuła coś dziwnego, gdy ich ramiona
155
dotknęły się, już wtedy go kochała. Nie rozpoznała
tego uczucia tylko dlatego, że nie miała żadnego
doświadczenia w tym względzie.
Jacht spokojnie płynął w kierunku zatoki. Nagle,
tak niespodziewanie, że aż podskoczyła, usłyszała tuż
za sobą głos mówiący ostro:
A to tu pani się schowała!
Bez odwracania głowy wiedziała, że to lord Eustace
stoi obok niej i że znowu ma ponury i kłótliwy wyraz
twarzy, ponieważ przez te wszystkie dni go unikała.
Jesteśmy w domu! powiedziała Bettina.
Słyszałem od pani ojca, że zamierza pani spędzić j
święta Bożego Narodzenia na zamku.
To prawda.
Myślałem, że wraca pani do Londynu. Miałem
zamiar złożyć pani wizytę jutro rano.
Jedziemy do zamku.
Nie chciałbym, aby pani tam jechała!
Głos lorda Eustace'a brzmiał rozkazująco.
Wszystko zostało już ustalone szybko powie-
działa Bettina.
W takim razie w pociÄ…gu porozmawiam z pani
ojcem i przekonam go, aby zmienił swoją decyzję.
Mamy wiele spraw do uzgodnienia, a im szybciej
zaplanujemy dzień naszego ślubu, tym lepiej.
Bettina mocno zacisnęła dłonie na barierce okalają
cej pokład.
Wiedziała, że wszyscy goście mieli jechać aż do
Londynu prywatnym pociÄ…giem diuka, ale ona, ojciec
i diuk wysiÄ…dÄ… w Guildford i stamtÄ…d udadzÄ… sie
bezpośrednio na zamek.
I nagle zdała sobie sprawę, że nie zniosłaby, gdyby
lord Eustace zrobił jej scenę w obecności lady Daisy
i lady Tatham.
Głęboko wciągnęła powietrze.
Muszę coś panu powiedzieć odezwała się
ale to tajemnica, więc musi mi pan przyrzec, że nie
dowiedzą się o tym pozostali członkowie wyprawy.
Nie mam najmniejszego zamiaru rozmawiać
z nimi odrzekł lord Eustace i mogę panią
zapewnić, że w przyszłości ani pani, ani ja nie będzie
my utrzymywać żadnych kontaktów z przyjaciółmi
Variena, chyba że będzie to naprawdę konieczne.
Więc obiecuje mi pan, że to, co powiem, utrzy
ma pan w tajemnicy? spytała Bettina.
Nie wiem, co takiego ważnego ma mi pani do
powiedzenia, ale jeżeli tak pani na tym zależy, to daję
moje słowo.
Bettina nabrała powietrza.
Nie mogę... wyjść za pana, ponieważ zamie
rzam... poślubić... diuka!
Słowa te zostały już wypowiedziane, a Bettina
trzęsąc się czekała, co zrobi teraz lord Eustace.
Na moment zapanowała kompletna cisza. Po chwili
odezwał się lord Eustace: [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl szkicerysunki.xlx.pl
rzystwa i Bettinie zdawało się, że ta z początku
fascynująca wyprawa nigdy się nie skończy. Niepoko
iło ją także zachowanie lorda Eustace'a, który gdy
tylko zostawali sami, bezustannie mówił o tym, że
zamierzają poślubić, i nie dopuszczał jej do głosu, gdy
próbowała wyjaśnić, że jest to niemożliwe.
Papa będzie musiał z nim porozmawiać, gdy tylko
154
wrócimy do Anglii pomyślała. Jednocześnie jednak
nie mogła pozbyć się uczucia wstydu, że jej ojciec
ośmielił go, dając mu do zrozumienia, że chętnie
widziałby go w roli swojego zięcia.
Od chwili, gdy zakochała się w diuku, każdego
wieczoru odmawiała modlitwę w podzięce za to, że nie
będzie musiała poślubić lorda Eustace'a. Za każdym
razem, gdy spoglądała w jego ciemną, nachmurzoną
twarz i gdy słuchała jego gwałtownych ataków na
przyrodniego brata i przyjaciół, wiedziała, że miała
szczęście, iż zdołała mu umknąć.
Jak mogłaby znieść całe lata takiego życia? " zada
ła sobie pytanie. Zdawała sobie jednak sprawę, że
gdyby, lord Eustace oświadczył jej się przed diukiem,
musiałaby go przyjąć, bez względu na to, co czuła.
Ale teraz wszystko się zmieniło i chociaż niebo nad
jej głową było zachmurzone i ponure, Bettinie wyda
wało się, że Anglia jest skąpana w słońcu.
Gdy tylko pożegnają się z innymi członkami wy
prawy, zostanie sama z diukiem i ojcem. Czuła, że
oczekuje tego z niecierpliwością rosnącą z godziny na
godzinÄ™.
Kocham go! Kocham! mówiła sobie leżąc nocą
w łóżku.
Teraz wiedziała już, chociaż wcześniej się do tego
nie przyznawała, że tak naprawdę zakochała się w nim
nieomal w chwili, gdy po raz pierwszy go ujrzała.
Wyglądał tak wspaniale, tak władczo, aż nawet nieco
się go obawiała.
Ale kiedy rozmawiali pod niebem usianym gwiaz
dami, a ona poczuła coś dziwnego, gdy ich ramiona
155
dotknęły się, już wtedy go kochała. Nie rozpoznała
tego uczucia tylko dlatego, że nie miała żadnego
doświadczenia w tym względzie.
Jacht spokojnie płynął w kierunku zatoki. Nagle,
tak niespodziewanie, że aż podskoczyła, usłyszała tuż
za sobą głos mówiący ostro:
A to tu pani się schowała!
Bez odwracania głowy wiedziała, że to lord Eustace
stoi obok niej i że znowu ma ponury i kłótliwy wyraz
twarzy, ponieważ przez te wszystkie dni go unikała.
Jesteśmy w domu! powiedziała Bettina.
Słyszałem od pani ojca, że zamierza pani spędzić j
święta Bożego Narodzenia na zamku.
To prawda.
Myślałem, że wraca pani do Londynu. Miałem
zamiar złożyć pani wizytę jutro rano.
Jedziemy do zamku.
Nie chciałbym, aby pani tam jechała!
Głos lorda Eustace'a brzmiał rozkazująco.
Wszystko zostało już ustalone szybko powie-
działa Bettina.
W takim razie w pociÄ…gu porozmawiam z pani
ojcem i przekonam go, aby zmienił swoją decyzję.
Mamy wiele spraw do uzgodnienia, a im szybciej
zaplanujemy dzień naszego ślubu, tym lepiej.
Bettina mocno zacisnęła dłonie na barierce okalają
cej pokład.
Wiedziała, że wszyscy goście mieli jechać aż do
Londynu prywatnym pociÄ…giem diuka, ale ona, ojciec
i diuk wysiÄ…dÄ… w Guildford i stamtÄ…d udadzÄ… sie
bezpośrednio na zamek.
I nagle zdała sobie sprawę, że nie zniosłaby, gdyby
lord Eustace zrobił jej scenę w obecności lady Daisy
i lady Tatham.
Głęboko wciągnęła powietrze.
Muszę coś panu powiedzieć odezwała się
ale to tajemnica, więc musi mi pan przyrzec, że nie
dowiedzą się o tym pozostali członkowie wyprawy.
Nie mam najmniejszego zamiaru rozmawiać
z nimi odrzekł lord Eustace i mogę panią
zapewnić, że w przyszłości ani pani, ani ja nie będzie
my utrzymywać żadnych kontaktów z przyjaciółmi
Variena, chyba że będzie to naprawdę konieczne.
Więc obiecuje mi pan, że to, co powiem, utrzy
ma pan w tajemnicy? spytała Bettina.
Nie wiem, co takiego ważnego ma mi pani do
powiedzenia, ale jeżeli tak pani na tym zależy, to daję
moje słowo.
Bettina nabrała powietrza.
Nie mogę... wyjść za pana, ponieważ zamie
rzam... poślubić... diuka!
Słowa te zostały już wypowiedziane, a Bettina
trzęsąc się czekała, co zrobi teraz lord Eustace.
Na moment zapanowała kompletna cisza. Po chwili
odezwał się lord Eustace: [ Pobierz całość w formacie PDF ]